jest faza

См. также в других словарях:

• księżyc — m II, D. a 1. blm «naturalny satelita Ziemi, najbliższe Ziemi ciało niebieskie krążące dokoła niej, a wraz z nią dokoła Słońca (jako termin astronomiczny pisany dużą literą)» Srebrny, srebrzysty, złoty księżyc. Rakieta na Księżyc. Sierp księżyca …   Słownik języka polskiego

• młodość — ż V, DCMs. młodośćści, blm 1. «okres życia zawarty między dzieciństwem a wiekiem dojrzałym; okres, kiedy się jest młodym; młode lata, młody wiek» Beztroska, szczęśliwa, smutna, trudna młodość. Błędy, grzechy młodości. Okres, czas, lata, dni… …   Słownik języka polskiego

• pierwszy — pierwszywsi, odm. jak przym. 1. «liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 1» Pierwszy miesiąc roku. Pierwsza rocznica. Pierwsza wojna światowa. Pierwsze piętro. Pierwszy rok studiów. Pierwsza klasa w szkole. Pierwszy szereg żołnierzy …   Słownik języka polskiego

• poziom — m IV, D. u, Ms. poziommie; lm M. y 1. «położenie, wysokość płaszczyzny prostopadłej w stosunku do pionu w danym miejscu» Poziom cieczy w zbiorniku. Wysoki, niski poziom wody w jeziorze. Opadł, podniósł się poziom wody w rzece. ∆ Poziom morza… …   Słownik języka polskiego

• nów — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. nowiu, blm {{/stl 8}}{{stl 7}}1 faza Księżyca, kiedy znajduje się on między Ziemią a Słońcem i jest z Ziemi niewidoczny 2 {{/stl 7}}{{stl 8}}. pot {{/stl 8}}{{stl 7}} pierwsza faza Księżyca, kiedy ukazuje się… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• niedoczas — m IV, D. u, Ms. niedoczasczasie; lm M. y sport. «końcowa faza partii szachowej, w której jednemu lub obu z grających grozi przegrana wskutek niewykonania przewidzianej regulaminem liczby ruchów w określonym czasie» ◊ pot. Ktoś jest w niedoczasie… …   Słownik języka polskiego

• nów — m I, D. nowiu, blm 1. «faza Księżyca, kiedy znajduje się on między Ziemią a Słońcem i jest zwrócony ku Ziemi częścią nie oświetloną» Księżyc w nowiu, na nowiu. 2. pot. «sierp księżyca, zwrócony wypukłą stroną w prawo, ukazujący się po okresie,… …   Słownik języka polskiego

• okres — m IV, D. u, Ms. okressie; lm M. y 1. «czas trwania czegoś; pora, faza, stadium» Okres próbny, przejściowy, przygotowawczy. Okres świąteczny. Okres wegetacji roślin. Okres amortyzacji maszyny. Okres gwarancji telewizora. ◊ łow. Okres ochronny… …   Słownik języka polskiego

• pełnia — ż I, DCMs. pełniani; lm D. pełniani 1. «faza Księżyca, podczas której jego połowa widoczna z Ziemi jest całkowicie oświetlona przez Słońce; Księżyc w tej fazie» Księżyc w pełni. Poblask pełni. ◊ Twarz jak księżyc w pełni «twarz okrągła, pyzata» 2 …   Słownik języka polskiego

• z — I 1. «litera oznaczająca spółgłoskę z, wchodząca także w skład dwuznaków: rz, cz, sz, dz» ◊ Od a do z «od początku do końca; wszystko» 2. «spółgłoska przedniojęzykowo zębowa, szczelinowa, twarda, dźwięczna» II 1. «przyimek łączący się z… …   Słownik języka polskiego

• zaprawa — ż IV, CMs. zaprawawie; lm D. zaprawaaw 1. «to, czym się potrawy zaprawia, przyprawia dla polepszenia ich smaku, nadania zapachu itp.; przyprawa» Zaprawa do zup, do sałatek. 2. «czynności mające na celu wdrożenie kogoś do czegoś, wyćwiczenie w… …   Słownik języka polskiego